سال 67 بود سالهای آخر جنگ سالی که نظام جمهوری اسلامی بر اساس شرایط و نظر کارشناسان جنگ قطعنامه 598 را در تاریخ 27 تیر پذیرفت تا به دنیا اعلام کند ایران جنگ طلب نیست. اعلام کند جمهوری اسلامی از دین و ناموس و تمامییت ارضی  خود در برابر یک کشور بلکه 150 کشور دفاع نمود.پذیرش قطعنامه به معنای ضعف دفاعی و مالی کشور مان نبود اما دشمن تصورش این بود که لشکر ایران ضعیف شده است لذا در روز 28 تیر صدام از مرزهای زمینی و هوایی دومرتبه حمله کرد و در مرز شلمچه وارد خاک ایران شد  و خیال کرد می تواند خواب 8 سال قبل دو مرتبه تعبیر کنداما دفاع رزمندگان ما مانع از آن شد که صدام بتواند چیزی بدست آورد. در غرب کشور منافقین که تا دیروز در بمب گذاری شهر ها و اماکن و در کشور عراق بعنوان ستون پنجم برای صدام کار کردند با همین خیال واهی از مرزهای قصر شیرین با لشکر 1000 تانک حمله ور شدن و امید وار بودندکه رجوی بتواند در طی 3 روز دیگر با فتح تهران در میدان آزادی جشن بگیرد زهی خیال باطل که اگر چهدر مرحله اول با پیشروی در داخل مرزهای غربی حتی از اسلام آباد و سر پل ذهاب  گذشتند تا نزدیکی های کرمانشاه رسیدنداما درایت و تدبیر فرماندهان عملیات بویژه شهید صیاد شیرازی با پدافند بسیار خوب در تنگه ای در نزدیکی کرمانشاه که بعنوان تنگه مرصاد لقب گرفت توانست ضربات سنگین بر لشکر منافقین وارد کند و بسیاری از سران و فرماندهان منافقین را به درک واصل کندو ادوات نظامی آنان را نابودو بسیاری اسیر و بقایا پا به فرار گذاشتند و این بزرگترین ضربه به منافقین بود و یکبار دیگر توان و اقتدار نظامی کشور مان را بالا برد.جا دارد در 5 مرداد سالروز این عملیات غرور آفرین به شهدای عزیز بخصوص شهید صیاد شیرازی درود بفرستیم و سلامی به همه فجر آفرینان بکنیم و بگویم افتخارات دیروز در جبهه جنگ اقتدار امروز در عرصهای بین المللی انقلاب اسلامی ایران است